Schneeeule, Marlene

Styl: Berliner Weisse

Barwa: Słomkowe, mętne.

Piana: Biała, mało obfita, mało gęsta, mało trwała.

Aromat: Średnie do średnio wysokich aromaty dzikich drożdży: typowe dla młodych dzikusów nuty oborowe i sporo estrów owocowych w typie agrestu, brzoskwiń. Średnio wysoka nuta kwasu mlekowego. Niski zbożowy słód. Odrobina siarkowodoru.

Smak: Średnio wysoka kwaśność kwasu mlekowego, o jeszcze przyjemnym, ale już dosyć ostrym charakterze. Średnie estry owocowe: agrest, brzoskwinie, trochę jabłek. Niskie do średnio niskich akcenty dzikie, głównie oborowe, lekko końskie – znacznie mniej intensywne niż w aromacie, ustępują pola dominującej kwasowości. Niska słodowość w typie zbożowym, miąższu chleba. Goryczki brak. Balans zdecydowanie kwaśny, wytrawny.

Odczucie w ustach: Treściwość niska do średnio niskiej. Wysycenie średnie. Średnio niskie ściąganie.

Ogółem: Bardzo ciekawe piwo, charakterne, wyraźnie kwaśne, rześkie. Można się jedynie przyczepić do niezbyt szlachetnej brettowości, co usprawiedliwia młody wiek. Dla mnie całościowo nie aż tak dobre jak Dietrich (to samo piwo w wersji leżakowanej rok w butelce, notka dostępna tutaj), ale na pewno bardziej stylowe jeśli za punkt odniesienia przyjmiemy aktualne wyobrażenie o Berliner Weisse.

Data degustacji: 2023

Powrót do listy degustacji.