Sulimar, Cornelius Ale Ale
Kolor: Bursztynowy, lekko mętny.
Piana: Pęcherzyki średnie, bardzo lekko beżowa, opada dosyć szybko ale minimalna warstewka utrzymuje się prawie do końca.
Zapach: Dosyć intensywny, mocne nuty pszeniczne i chyba słodowe.
Smak: Bardzo słodki, wyraźne nuty pszeniczne i owocowe, finisz jakby trochę cierpki, goryczka dosyć niska ale długo utrzymuje się na języku.
Wysycenie: Średnie.
Opakowanie: Nie można mu nic zarzucić, duży plus za podanie ekstraktu i słodów.
Uwagi: Piwo faktycznie smakuje jak hybryda ale i weizena. Na pewno jest ciekawe i warte spróbowania, ale nie wiem czy sięgnę po nie jeszcze raz.
Data degustacji: 2011
Śledź mnie!
Instagram
Najnowsze degustacje
- Nepomucen, Carpio 2020
17 Lis 2020
- Cześć Brat, Chodź Na Solo Runda 1
17 Lis 2020
- Browar Jana, Sour Cherry Wild Bavarian Ale
17 Lis 2020
- Piwne Podziemie, Triple Vision
17 Lis 2020
- Czarna Owca, Leżak Kociewski
17 Lis 2020
- Pinta, Kwas Rho
17 Lis 2020
- Yerevan Brewery, Kilikia Dark
17 Lis 2020
- Piwne Podziemie, Chmielokrata Mosaic Incognito
17 Lis 2020
- Funky Fluid, All Eyez On Me
17 Lis 2020
- Czarna Owca, Obywatel Kociewski
17 Lis 2020
- Nepomucen, Carpio 2020
Najnowsze komentarze
- BeerFreak.pl o Warzenie piw dzikich. Część 2: Fermentacja.
- eresjot o Warzenie piw dzikich. Część 2: Fermentacja.
- eresjot o Warzenie piw dzikich. Część 2: Fermentacja.
- BeerFreak.pl o Startery drożdżowe – kompendium
- Jurek o Startery drożdżowe – kompendium