Sulimar, Cornelius Ale Ale

Kolor: Bursztynowy, lekko mętny.

Piana: Pęcherzyki średnie, bardzo lekko beżowa, opada dosyć szybko ale minimalna warstewka utrzymuje się prawie do końca.

Zapach: Dosyć intensywny, mocne nuty pszeniczne i chyba słodowe.

Smak: Bardzo słodki, wyraźne nuty pszeniczne i owocowe, finisz jakby trochę cierpki, goryczka dosyć niska ale długo utrzymuje się na języku.

Wysycenie: Średnie.

Opakowanie: Nie można mu nic zarzucić, duży plus za podanie ekstraktu i słodów.

Uwagi: Piwo faktycznie smakuje jak hybryda ale i weizena. Na pewno jest ciekawe i warte spróbowania, ale nie wiem czy sięgnę po nie jeszcze raz.

Data degustacji: 2011